Σε απόσταση 6 χλμ. ΝΔ. του Μουζακίου και 33 χλμ. της Καρδίτσας συναντάμε την πανέμορφη Πορτή. Το πέρασμα από το Μουζάκι προς την Πορτή είναι εντυπωσιακό, καθώς γίνεται ανάμεσα σε δύο βραχώδη βουνά και τον ποταμό Πάμισο να κυλά ανάμεσα τους. Το χωριό, χτισμένο σε υψ. 650 μ. ανήκει στο Δήμο Μουζακίου και σ' αυτό υπάγονται οι οικισμοί Μαρτίνι, Μέλιγος και Παλαιόκαστρο. Αριθμεί 276 μόνιμους κατοίκους (απογραφή 2011), οι οποίοι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες φτάνουν τους 550. Κύριες πηγές εισοδήματος είναι η κτηνοτροφία, η γεωργία και οι οικοδομικές εργασίες.

Ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η θέση Παλαιόκαστρο, όπου σώζονται λείψανα αρχαίων τειχών.

Αν θέλει κάποιος να απολαύσει τη θέα προς το θεσσαλικό κάμπο, πρέπει να φτάσει στις κορυφές Κούτσιμπος (1.131 μ. υψ.), Τσιλίγκα (1.000 μ. υψ.), καθώς και στην κορυφή του Πέργου. Παρόμοιες εικόνες και ανεπανάληπτες εμπειρίες πεζοπορίας προσφέρει το βουνό Ιταμός, ενώ για περίπατο ιδανικό είναι ίο δάσος από καστανιές και δρύες.

Τα ίχνη του χωριού Πορτή χάνονται στα βάθη του χρόνου. Οι γραπτές πηγές παραδίδουν αρκετές αναφορές του ονόματος του. Από τον αρχαίο συγγραφέα Πολύβιο, η Πορτή αναφέρεται ως Άκρον», όπου υπήρχε στρατόπεδο του βασιλιά των Αθαμάνων, Αμύνανδρου. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αναφέρεται ως Μπορτί ή Πορτί και πιθανολογείται πως ήταν το μέρος όπου ο Καραϊσκάκης συνάντησε το Ν. Στούρναρη. Ο περιηγητής Pοuqueville αναφέρει το χωριό επίσης με την ονομασία Μπορτί και ο Νικ. Κασομούλης ως Πορτί. Θύμησες περασμένων εποχών είναι οι δύο νερόμυλοι που υπάρχουν στο χωριό, ο ένας εκ των οποίων ανήκει στην Εκκλησία, τα τρία κάστρα (τα 2 στον Ίταμο και 1 εκτός του οικισμού).

Για τους λάτρεις της σπηλαιολογίας στη θέση «Σκάλα» υπάρχουν πολυάριθμες σπηλιές.

Η «Παλαιοκαμάρα», το παλιό πέτρινο τοξωτό γεφύρι, σύμφωνα με την παράδοση είναι έργο του Αγ. Βησσαρίωνος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη παρουσιάζει η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου (1592), χτισμένη στον τύπο της τρίκλιτης ξυλόστεγης βασιλικής. Το ιερό του ναού ξαναχτίστηκε το 1781, ενώ ο νάρθηκας το 1804. Διασώζονται σημαντικές τοιχογραφίες που χρονολογούνται ως το 16ο αι. (1619). Επιγραφή πάνω από την είσοδο αναφέρει ότι ο ναός κηρύχτηκε σταυροπηγιακός το 1595 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία Β'. Επίσης στην Πορτή υπάρχουν οι εκκλησίες των Αγ. Νικολάου (1872) και Αγ. Γεωργίου (1895).

Τα πολιτιστικά δρώμενα του χωριού αποτελούν ευκαιρία για διασκέδαση ίων κατοίκων και των επισκεπτών. Τοπικά πανηγύρια διοργανώνονται στις 20/7 του Προφ. Ηλία και στις 15/8 με εμφάνιση χορευτικών συγκροτημάτων και δωρεάν διανομή φαγητού. Επίσης στις 21/5 των Αγ. Κων/νου και Ελένης στον οικισμό του Μέλιγου. Στην Αθήνα εδρεύει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Απανταχού Πορτιωτών «Ο Πλάτανος».